Południowe Pomieszczenie Amona - dekoracja i rytualna funkcja w zespole Górnego Dziedzińca Świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari

Południowe Pomieszczenie Amona. Fot. M. Jawornicki  Projekt dotyczący Południowego Pomieszczenia Amona rozpoczął się wiosną 2014 roku. Celem prac jest dokumentacja rysunkowa, fotograficzna, teoretyczna rekonstrukcja brakujących bloków oraz studia nad przedstawieniami i tekstami, co pozwoli na opracowanie rytualnej funkcji Południowego Pomieszczenia Amona w zespole Górnego Dziedzińca.
  Południowe pomieszczenie Amona znajduje się w zachodnim narożniku południowej ściany Górnego Dziedzińca. Jest niewielkie (powierzchnia wynosi nieco ponad 8 m2), jednak opracowanie dekoracji, tekstów, architektury, a w konsekwencji jego roli jest kolejnym krokiem na drodze do zrozumienia funkcjonowania świątyni Hatszepsut. Południowe Pomieszczenie Amona wyróżnia się bardzo dobrym stanem zachowania, wzmocnionym przez przeprowadzone tam prace konserwatorskie i inżynierskie (patrz opis ogólny). Uwagę przykuwa doskonale zachowana polichromia, uwydatniająca najmniejsze szczegóły zarówno postaci, jak i znaków hieroglificznych.
  Pierwszym etapem prac w terenie jest dokumentacja rysunkowa na folii transparentnej w skali 1:1, następnie zostanie ona opracowana cyfrowo w programie graficznym CorelDraw. Naczynia na olejki i skrzynki, ściana północna. Fot. M. JawornickiUmożliwi to wyróżnienie wszystkich faz dekoracji i odtworzenie jej chronologii. Dokładna dokumentacja rysunkowa oraz uzupełnienie dokumentacji fotograficznej pozwoli na studia nad scenami i tekstami, ich analizę i interpretację. Ważnym punktem są badania nad brakującymi fragmentami scen. Oprócz rekonstrukcji teoretycznej, podjęte zostaną badania nad blokami zgromadzonymi w lapidariach świątynnych w celu dopasowania ich do ubytków w dekoracji pomieszczenia. Kartusz Hatszepsut przekuty na Totmesa I. Fot. M. JawornickiOpracowanie oraz ewentualne uzupełnienie dekoracji Południowego Pomieszczenia Amona umożliwi jego analizę w kontekście rytualnym Górnego Dziedzińca, co powiększy wiedzę o funkcjonowaniu świątyni. Z racji początkowej fazy projektu, obecnym etapem jest dokumentacja rysunkowa (zarówno terenowa, jak i komputerowa).
  Wyniki badań zostaną udostępnione szerszej publiczności w formie publikacji. Projekt jest realizowany w ramach pracy w Polsko-Egipskiej Misji Archeologiczno-Konserwatorskiej w świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari oraz studiów doktoranckich w Ośrodku Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej UW.

 

 


Kierownik projektu: Katarzyna Kapiec

Kontakt: k.kapiec@poczta.onet.pl 


 

 

 


 Projekty egiptologiczne   |   Projekty archeologiczne     |   Projekty  konserwatorskie i architektoniczne   |   Raporty   |   Historia badań